Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, de quo nulla dissensio est? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Duo Reges: constructio interrete. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Bork

Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Sed quid sentiat, non videtis. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit
nec rem ullam aliam per se expetendam.

Nemo igitur esse beatus potest.

Bork: Non laboro, inquit, de nomine.
Nihilo magis.: Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
Bork: At, si voluptas esset bonum, desideraret.
Bork: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Perge porro;: Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.

Efficiens dici potest. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;