Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Bork Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Nihil ad rem! Ne sit sane; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Eam stabilem appellas. Quid de Pythagora?

Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?
Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.
Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt.

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Reguli reiciendam; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Etiam beatissimum? Si id dicis, vicimus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Duo Reges: constructio interrete. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna principibus, digna regibus. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.

Non enim, quod facit in frugibus, ut, cum ad spicam perduxerit ab herba, relinquat et pro nihilo habeat herbam, idem facit in homine, cum eum ad rationis habitum perduxit.

Quonam, inquit, modo?: Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae.
Bork: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Bork: Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Bork: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur
ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita
adsentiatur.

Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati,
suscepti, instituti sumus?