Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Quis est tam dissimile homini. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Frater et T. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quis est tam dissimile homini.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.

De quibus cupio scire quid sentias.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Et nemo nimium beatus est; Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Ita nemo beato beatior. Verum hoc idem saepe faciamus. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.
Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Bork: Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Bork: At certe gravius.
Bork: Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.
Quid Zeno?: Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Scrupulum, inquam, abeunti;: Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Optime, inquam.: An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Sed alii dolore moventur, alii cupiditate, iracundia etiam
multi effetuntur et, cum in mala scientes inruunt, tum se
optime sibi consulere arbitrantur.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem,
Diodorus vacuitatem doloris.

Virtutis enim beataeque vitae, quae duo maxime expetenda sunt, serius lumen apparet, multo etiam serius, ut plane qualia sint intellegantur.

Hos contra singulos dici est melius.

Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Ubi ut eam caperet aut quando? Memini me adesse P.